Akılda mesken tutan bir film: Kar Beyaz / Leyla Özyol

2014.06.15

Yazın soğuk olanının insanı adeta dirilttiği “ayran” bu kez kendi beyazlığında üstelik “buz” gibi bir coğrafyada hayatta kalmaya ve kar beyaz saflığında bir umuda vesile oluyor…

Kar Beyaz’ın hikâyesi Artvin, Şavşat’ta geçiyor… Film boyunca bembeyaz karın hakim olduğu bir köy yerinde doğanın el değmemiş hali ve insanların naifliği, ayran satarak kardeşlerine bakmaya çalışan Hasan’ın masumluğu ile örtüşüyor. Yalnız bu el değmemiş coğrafya, içinde tekinsiz bir “ulumayı” da barındırıyor… Filmin anlatısı ilerlerken küçük Hasan’ın masumluğu dışında “beyaz” olmayan birçok hikâye ile de karşılaşıyoruz: Başından beri iyiliksever yaşlı olarak gördüğümüz bir ispiyoncu, sevdasının hasretinden git gide kulübesine gömülen Recep, hapisteki suçlu baba Halil ve kendini bu ünsüz köyde gayet “sanlı” hisseden, bu yüzden de aidiyet duygusunu bindiği dolmuştan çok önce bir yerlerde bırakan Orman mühendisi…

Film sessiz bir anlatı içinde aslında Hasan’ın her “Ayran, temiz ayran” diyerek güğümündeki ayranı satma çabasında; okkalı, acıtan çığlığını da atıyor.

Film boyunca detaylara verilen önem anlatıyı en güçlendiren ögelerden. Görüntüler birer fotoğraf gibi aklınızda kalıveriyor. Ancak bu fotoğraflar, öyle konuşmayan ya da hızlıca karıştırarak geçtiğiniz bir albümde aklınızda hiç mesken tutmamış hayalet resimlerden öteye gidiyor. Ağaçtaki renkli balon, Halil’in hapishane yolundan habersiz neşesindeki dansı, salıncağa binen çocuk ayakları, dudaklarda kalan ayran, ekmeği arsızca bitirmiş mutlu kıkırdamaların sahipleri, herkesin ayrı ayrı ettiği kahvaltı… Film kendi sessizliğinin içinde aslında her karakterin ağzından ayrı ayrı konuşuyor. Hüznün, zorlukların, bekleyişlerin, yüreğin yangının gerçek yangınlara dönüşümünün dile geldiği bir hikâye, nasılsa sonuna kadar umudu koruyan bir tarz ile devam ediyor.

Ve bir de müzik… Mircan’ın yüreğe değen nağmeleri filmde zaman zaman Hasan’ın, zaman zaman annesinin bazen de hapishanedeki Halil’in en gürültülü diyaloğu oluveriyor.

Sabahattin Ali’nin Ayran adlı eserinden uyarlanmış Kar Beyaz, yönetmen Selim Güneş’in ilk filmi. Bir ilk film için oldukça başarılı ve yönetmenin yeni film çekmesini merakla bekletecek tatta. Hatta öyle ki beklentiyi oldukça yükseltiyor…