danzon2008.blogspot.com.tr, 2011.05.20
“sonbahar”, “bal”, “pandora’nın kutusu”, “bulutları beklerken”, “zefir”, “hakkari’de bir mevsim”, “kosmos”, “yer demir gök bakır”: hepsi bir ucundan “kar beyaz”ın ruh ikizleri… bu sefer; doğu karadeniz kışının sert doğasında bir erkek çocuğun dünyasına tanıklık ediyoruz.
“kar beyaz” 9-10 yaşlarındaki hasan’ı merkezine oturttuğu hikayesinde bir dağ köyü ve çevresinde yaşayan farklı kişilerin hayatları üzerinden hasret, bekleyiş ve yoksunluk temalarını işliyor. “kar beyaz” içinize işliyor!
senarist-yönetmen selim güneş, sabahattin ali’nin “ayran” hikayesinden uyarladığı “kar beyaz”da hikayeyi düz çizgide anlatmak yerine; parçaları, anları, durumları arka arkaya teğelleyerek duyguları aktarıyor seyirciye.
selim güneş’e bu yolda yardımcı olan en temel öge mircan kaya imzalı müzik. ritmi kuran ve duyguyu kuvvetlendiren hüzünlü besteler ve bir kaç kez tekrarlanan lazca bir ninni uğur ışık’ın içli viyolonselinin başrolde olduğu düzenlemelerle filmin kanvasını örüyor.
selim güneş’in fotoğraf sanatçısı olması, bu ilk filminin görsel estetiğini üst seviyeye taşıyor. ne mutlu ki, 2.35 : 1 oranındaki sinemaskop görüntüler sadece estetiğe hizmet etmiyorlar, hikayenin içeriği ve temalarıyla örtüşüyorlar.
82 dakika boyunca çok az diyalogun eşlik ettiği artvin-şavşat coğrafyasının karlı manzaralarında dertlerine ortak olduğumuz hasan ve etrafındakilerinin hikayesi ucu açık bırakılarak sonlandırılıyor; tam da bu şiir gibi filme yakışırcasına!
*** http://danzon2008.blogspot.com.tr/search?q=kar+beyaz